در آن روز موعود تو می یابی آن روح نابی را که چندی از تن خاکی ات پرواز کرده بود،از لحظۀ تولد تا آن روز.در این روز او به لحظه ای زیبا در تن تو حلول می کند وعشق نابش را به یکباره تقدیم تو می سازد.و تو چه بی تاب می شوی از رویت نهایت ِعاشقی.در مواجهه ای عظیم به دنبال مأمنی می گردی تا جان بی قرارت لحطه ای آرامش یابد،امّا نمی توانی چرا که با تمام وجود فقط او را می خواهی.و به این لحظه آن آیت روی دوست،آن حکایت لطف وطراوت،آن گل فریبا،آن باران دلربا بر تو باریدن می گیرد،به عشقش که دل می سپری جان پاکش را بی قرار می یابی،غنچه ها در وجودش عیان می بینی،هر غنچه ای غنچۀ زیباتری در پی دارد.وتو چه شرمگین می شوی که چرا تمام این سالها عشقت را فدای معشوقان دروغین کرده ای.پس کنون که می دانی در روز موعود چه می گذرد از همین امروز بر کمند عشق او چنگ بزن و سمند ِعاشقی بی وقفه بران!که یوسف ِزهرا آمدنی است ...
