سلام

اگه اجازه بدي شما رو دوست خوب خودم خطاب کنم آه راستي يادم رفت من سارا هستم همون که حالا ديگه شب و روز کارش شده بياد تو وبلاگ شما و از خوندن مطالب ارزشمند اون لذت ببره و به زندگي اميدوار بشه.
راستش من اولش اينجوري بودم

يا شايد اينجوريبعضي وقتها اينطوريدنبال کسي ميگشتم بهم کمک کنهاما همه ميگفتن:چقدر توسري خوردمبهم توهين شدچقدر حرف شنيدمعلامت سوالاي ذهنم برطرف نشدتا اينکه با ايمان ضعيفم از خدا خواستم بهم کمک کنهوقتي داشتم نا اميد ميشدم و تو آتيش ميسوختمانگار اتفاقي افتادو خداوند حلاوت و شيريني لطفش رو با نشون دادن شما بهم چشوندحالا ميتونم بگم چقدر دوستت داردم چقدر خوشحالم